Toen wij, Henrie en Sylvia ten Klooster, begin 2003 onze eerste ruwhaar dwergteckel (Brammetje) kochten, heeft de teckelkoorts ons te pakken gekregen. Vanaf het eerste moment waren wij in de ban van deze lieve eigenwijze honden. Het duurde dan ook niet lang voordat nummer twee (Betty) en drie (Ushi) arriveerden. Om niet direct een huis vol met teckels te hebben, hebben we daarna besloten om de eerste jaren geen honden meer aan te schaffen! Natuurlijk lukte dat niet helemaal en momenteel hebben we dan ook vier honden: Betty, Ushi, Indy en Siska. 

Onze eerste teckel, Brammetje, hebben we helaas moeten laten inslapen in 2008; hij kreeg binnen een jaar tweemaal een hernia. Ondanks allerlei reguliere en alternatieve behandelingen bleef hij verlamd aan zijn achterhand en dat heeft ons uiteindelijk doen besluiten om hem in te laten slapen. We hebben ons daarna verdiept in het ontstaan van hernia en de erfelijke factoren die eraan ten grondslag (kunnen) liggen, met als resultaat dat wij ons fokbeleid hebben aangepast.

Ushi en Brammetje